شن و ماسه

مصالح سنگی به دو دسته ریزدانه، یا ماسه، و درشتدانه، یا شن ، گروهبندی میشوند.سنگدانه درشت (شن) باید شامل شن طبیعی (گردگوشه)، شن شکسته (تیزگوشه)، سنگ شکسته، سرباره کوره آهنگدازي (هواسرد شده)، یا ترکیبی از آنها باشد.
سنگين دانه ها، سنگدانه هايي با توده ويژه بيش از 4 هستند كه عمدتاً در ساخت بتن هايسپر پرتوهاي هسته اي و زيانبار به مصرف مي رسند . اين سـنگدانه هـا در دو نـوع طبيعـي(باريـت، منيتيـت، هماتيـت، ليمونيـت، ايلمنيـت، سـرپانتين) و مـصنوعي (آهـن، فـولاد،فروفسفرها و تركيبات بر) وجود دارند.
اندازه درشتدانه ها از 76 4 /میلیمتر شروع شده و بسته به نوع بتن حداکثر درشتی دانه ها ممکن است 9/5 ، 7/ 12 ،38/1،19/05 ،8 /50 میلیمتر و بیشتر باشد و در سازه های جسیم مانند سدها ممکن است درشتی دانه ها تا 254 میلیمتر نیز برسد.مصالح سنگی بتن باید سخت، تمیز، بادوام، عاری از پوسیدگی و فاقد لایه های ورم کننده یا منقبضشونده به هنگام مجاورت با هوا، مواد شیمیایی مضر برای بتن و آرماتورها، لایه های سست، کلوخه هایرسی و ذرات میکا باشد. مواد سنگی سست، ورقه ورقه، پهن و نازک یا دراز، ناپایدار در برابر هوازدگی،عوامل شیمیایی معین و واکنش زای قلیایی را نباید در بتن به مصرف رساند . جنس شن و ماسه باید ازسنگهای سیلیسی، سیلیکاتی یا آهکی سخت باشد.حداکثر رس و لای و ذرات ریزتر از 75 میکرون در ماسه طبیعی، و یا ماسه حاصله از شن طبیعی، نباید از3% و در ماسه شکسته به دست آمده از سنگ از 10 % و در شن از 1% وزنی تجاوز کند.وزن ویژه شن و ماسه بسته به نوع سنگ متغیر بوده و به سه دسته سبک، معمولی و سنگین تقسیم بندی میشود.
انبار كردن سنگدانه ها
سنگدانه ها را بايد به نحوي انبار كرد كه مواد خارجي و زيان آور آنها را آلوده نكنند.
 سنگدانه ها را بايد برحسب اندازة دنه آنها در محلهاي مختلف انبار كرد.